Բշ. ԳՁ. Սրբոցն՝ Ղունկիանոսի հարիւրապետին որ հաւատաց ‘ի խաչելութիւնն Քրիստոսի, եւ Յովսեփայ Աստուածահօրն եւ Յովսեփայ Արիմաթացւոյն, եւ բարեկամին Քրիստոսի Ղազարու, եւ քերցն նորա՝ Մարթայի եւ Մարիամու: Օրհ. դկ. «Իմաստութիւն երկնային» (իւր սարօքն)։ Մնկ. դկ. ստեղի՝ «Յովսէփ քեզ հաւատացեալ»։ Ժմտ. «Առաքեալք»։ Ճշ. շրկ. գձ. «Յովսէփ ճշմարիտ»։ Հմբ. յար. դկ. ը. «Իւղաբերից կանանցն»։ Ճշ. ընթ. (Առ 15.27-32։ Յվլ 2.12-13։ Ա.Տմ 1.12-17։ Մտ 27.50-61)։