Շբ. ԳԿ. Սրբոցն՝ Ներսիսի մեծին հայրապետին մերոյ եւ Խադայ եպիսկոպոսին։ Օրհ. բկ. «Որ զլոյս անճառ» (իւր սարօքն)։ Մեծ. դձ. «Թագաւոր փառաց»։ Ժմտ. «Զհայրապետականն»։ Հմբ. աձ. «Սուրբ ես Տէր» եւ «Երկնաքաղաքացին»։ Ճշ. ընթ. (Իմստ 2.23-3.8։ Ես 57.15-16։ Եբր 13.7-9։ Մտ 10.16-22)։