† Կիր. ԱՁ. Ս. ԶԱՏԻԿ։ ՏՕՆ ՅԱՐՈՒԹԵԱՆ ՏԵԱՌՆ ՄԵՐՈՅ ՅԻՍՈՒՍԻ ՔՐԻՍՏՈՍԻ։ Ի գիշերին հսկումն է եւ դիցեն զսրբութիւնն ի վերայ բազմոցին։ Կանոնագլուխ աձ. «Դատեա Տէր զայնոսիկ»։ Օրհ. աձ. «Այսօր յարեաւ» (իւր սարօքն։ Յատեանն)։ Իւղաբերից Աւետարան Յարութեան մասն(Յայսմ Յինանց կիւրակէից Իւղաբերից Աւետարան երից գլխոց զյետին փոխն կարդա եւ զՄատթէոսինն՝ լման)։ Երգ՝ «Լուսապայծառ հրեշտակն»։ Իսկ յորժամ զՏէր յերկնիցի յետին տուն ասասցեն, ամենեքեան համբուրեսցեն զմիմեանս ասելով. «Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց։ Ձեզ եւ մեզ մեծ աւետիս»։ Քրզ. «Ասասցուք»։ «Ս. Աստուած որ յարեար»։ (Մինչեւ ի Համբարձումն երգ եւ Ս. Աստուածն սոքա են)։ Շրկ. աձ. «Այսօր յարեաւ»։ Գիրք, Սղմ. ՃԻԱ. «Հասեալ կային», Աւետարան։ Եւ ապա ասասցեն զշարականս եւ ընթեռնուցուն զչորեսին Աւետարանս դէպ ի չորս կողմանս աշխարհի։ Ա. շրկ. աձ. «Ընդ լուսանալ», «Օրթի», Աւետ.։ Բ. շրկ. ակ. «Առաքեցար ի Հօրէ»։ Գ. շրկ. բձ. «Ի գերեզման քո»։ Դ. շրկ. բկ. «Քո յարութեանդ»։ Ապա դարձեալ եկեսցեն յատեանն։ Շրկ. աձ. «Որ զանարատ բազուկս»։ Սղմ. Դ. «Նշանեցաւ», Աւետ., Անդաստան։ Ժմտ. «Քանզի յարեաւ»։ Շրկ. դկ. «Յիսուս միածին»։ Ապա Սղմ. ՃԻԹ. «Եղիցին ականջք քո», Աւետ., «Հոգւոցն»։ Զկնի՝ «Նորաստեղծեալ» (լման ասա), «Խնդր.», «Քում ամենազօր եւ հրաշալի յարութեանդ»։ Շրկ. բկ. «Խաչի քո Քրիստոս» ըստ վերնոյ կարգին, բայց ասա՝ «Եւ զսուրբ թաղումնդ քո մեծացուցանեմք, եւ զսուրբ յարութիւնդ քո փառաւորեմք։ Փառք Սուրբ խաչիդ»։ Եւ եկեալ երկուս-երկուս համբուրեսցեն զսուրբ Խաչն եւ զԱւետարանն։ Ճշ. Ժմտ. «Քրիստոս յարեաւ»։ (Յայսմ շաբաթու Ժամամուտն այս է)։ Ճաշու Սղմ. ՃԽԷ. «Գովեա Երուսաղէմ»(լման)։ Սրբ. «Ո՞վ է որպէս Տէր» (Յաւուրս յինանց Սրբասացութիւնն այս է)։
Իսկ եթէ կամիս վերաբերելով առնել, զսուրբ խորհուրդն յայլում սեղանի դիր։ Եւ յորժամ քահանայն ասէ, «Տէր Աստուած օրհնեսցէ զամենեսեանդ», դու զ«Սաղմոս ասացէք»ն եւ զաւուր սրբասացութիւնն նախապէս ասա յորդոր. նոյնպէս եւ զ«Մի ոք յերախայից»ն, եւ զ«Մարմին տէրունական»ն։ Ապա գնացեալ առ այն սեղանն ուր սուրբ խորհուրդն է, սարկաւագունքն գոչեսցեն բարձր ձայնիւ՝ «Յարեւու եհար զխորան իւր»։ Դպիրքն երգեսցեն՝ «Եւ ցնծայ նա որպէս հսկայ»։ Ապա սարկաւագաց պար առեալ՝ երգեսցեն բարձր ձայնիւ՝ «Որք զքրովբէիցն», եւ այլն ըստ կարգին։
Յերեկոյին՝ Գիրք, Սղմ. ՃԱ. «Դու յարուցեալ», Աւետարան, Անդաստան։ Հմբ. աձ. ա. «Ընդ լուսանալ»։ «Հայր գթած»։ Սղմ. ՃԽԷ. «Գովեա Երուսաղէմ», Աւետարան, «Խնդր.», «Կեցո», «Թագաւոր խաղաղութեան»։ Ճշ. ընթ. (Գրծ 1.15-26։ Մր 16.1-8)։