† ԱՒԱԳ ՀԻՆԳՇԱԲԱԹ։ ԳԿ. Պահք։ (Յիշատակ Ընթրեաց Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի եւ Ոտնլուայն)։ Օրհ. գձ. «Վերաձգողն» (իւր սարօքն)։ Զկնի «Սուրբ ես Տէր» աղօթիցն՝ Սղ. ՂԳ. «Ողբաձայն», Աւետարան։ «Ճառագայթեալ», «Կեցո», «Քում ամենազօր»։ Ապա կարգ արձակելոյ զապաշխարողսն։ Թէ իցէ եւ թէ ոչ՝ զկարգն կատարել պարտ է (Տե՛ս ի Տօնացուցի)։ 
Ի ճաշուն ծածկեսցեն զսեղանն եւ ասասցեն զմնացեալ «Ողորմեա»յսն։ Ապա «Խոնարհեցո» եւ «Ապրեցո»։ Մես. «Լուացից սրբութեամբ»։ Գիրք, Աւետարան։ Մինչ ընթեռնուն զսա, ելցէ պատարագիչն ի սեղանն եւ զգեստաւորեսցի եւ քաղեսցէ զխորհուրդն մինչեւ ի «Հաւատամք»ն։ Քրզ. «Աղաչեսցուք»։ «Ս. Աստուած որ եկիր եւ գալոց ես»։ Հմբ. ակ. «Այսօր կանգնեցաւ»։ Քրզ. «Վասն Խաղաղութեան»։ Զկնի «Հայր գթած»ին՝ Գիրք, Աւետարան։ Ապա բացցեն զսեղանն եւ ասասցեն զ«Հաւատամք»ն։ Սրբ. «Որ վերանստիս»։
Յորժամ պատարագիչն հասանիցի «Եւ տուր մեզ համարձակաձայն»ին, ելցէ աւագ երէցն ի բեմն՝ ունելով ի ձեռին Խաչ եւ Աւետարան, եւ կարկառելով զձեռն, զեկուցանէ ժողովրդեանն զբան Սրբոյն Բարսղի ի լուր ամենեցուն։ Եւ յաւարտիլն, սկսանիցին զ«Հայր մեր»ն։ Իսկ յորժամ «Քրիստոս պատարագեալ»ն վճարիցի, ասասցեն դպիրքն զտաղ «Եկայք մարդիկ»։ Ճշ. ընթ. (Յհ 12.27-43։ Ես 60.20-22։ Եզ 36.24-31։ Եբր 10.19-31։ Ղկ 7.36-50։ Ծն 22.1-18։ Ես 61.1-7։ Գրծ 1.15-26։ Մր 14.1-26։ Ա.Կր 11.23-32։ Մտ 26. 17-30։ Կարգ Ոտնլուայի։ Ելք 30. 17-21։ Գ.Թգ 7.40-51։ Բ.Մն 4.2-6։ Ես 44.2-6։ Ա.Կր 10.1-4։ Ա.Յհ 4.7-21։ Յհ 13.1-11։ Զկնի լուացման։Յհ 13.12-15)։